Φαρμακευτική δαπάνη - Διαχρονικό σκάνδαλο
ΑΘΗΝΑ 28/2/2018
ΑΡ. ΠΡΩΤ.: 9
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ
• Στάχτη στα μάτια οι εξεταστικές για πολιτικά πρόσωπα.
Εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες. Γίνονται για να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα εκκρεμή προβλήματα της Δημόσιας Υγείας. Για να γλυτώσουν τα πρόστιμα οι πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες
• Κρατάνε στο χέρι την κυβέρνηση λόγω μνημονίων. Πού είναι οι ελληνικές αρχές, η Επιτροπή Ανταγωνισμού να επιβάλλει πρόστιμα στη NOVARTIS και στις άλλες πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες για αθέμιτο ανταγωνισμό
Σε άλλες χώρες πληρώνουν πολλά εκατομμύρια ευρώ πρόστιμα. Στη Νότια Κορέα, την Τουρκία, την Κίνα, την Αμερική κ.α.
• Δεν θα μάθουμε ποτέ τους εμπλεκόμενους. Δεν θα επιστρέψουν ούτε ευρώ πίσω στη Δημόσια Υγεία
• Οι Υπουργοί Υγείας, Βουλευτές, κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν γιατροί συνδικαλιστές.
Γνωρίζουν ότι οι γιατροί συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά ταξίδια που οργανώνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες νόμιμα με εκπαιδευτικές άδειες που χορηγούν οι Διοικητές των Νοσοκομείων που οι ίδιοι διορίζουν.
Η εκπαίδευση των γιατρών διαχρονικά εκχωρήθηκε στις φαρμακευτικές εταιρείες.
Εάν ο κος Πολάκης ποινικοποιεί τα εκπαιδευτικά ταξίδια των γιατρών που οργανώνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες ας δώσει στη δημοσιότητα τη λίστα με τους δικούς του γιατρούς που συμμετείχαν και είναι Υπουργοί, Βουλευτές ή κυβερνητικά στελέχη; Οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν.
Συκοφαντούν για άλλη μία φορά τους γιατρούς που κρατάνε όρθιο το σύστημα.
• Μειώνεται συνεχώς τα χρόνια των μνημονίων η Δημόσια φαρμακευτική δαπάνη και εκτοξεύεται η ιδιωτική
3 δις πληρώνουν από την τσέπη τους οι πολίτες για φάρμακα
• Η εξέλιξη της Νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης
Οι τιμές που αγοράζουν τα Νοσοκομεία φάρμακα μειώθηκαν όταν τους δόθηκε η δυνατότητα διαπραγμάτευσης εκπτώσεων
• Το ετήσιο κονδύλι των Νοσοκομείων για φάρμακα είναι ελλειμματικό. Δεν αρκεί.
Τα Νοσοκομεία δεν διαθέτουν βασικά φάρμακα. Ακόμη και χημειοθεραπευτικά φάρμακα. Οι ασθενείς ταλαιπωρούνται. Νοσηλευόμενοι ασθενείς φέρνουν φάρμακα από το σπίτι τους
Η διαχρονική διακύμανση της φαρμακευτικής δαπάνης στη χώρα μας επιβεβαιώνει τη σπατάλη και τη διαφθορά που υπήρξε. Δεν είναι μόνο η NOVARTIS που εφήρμοζε μεθόδους αθέμιτου ανταγωνισμού για την πώληση των υπερκοστολογημένων φαρμακευτικών προϊόντων της αλλά και άλλες μεγάλες φαρμακευτικές πολυεθνικές εταιρείες που εδρεύουν στη Γερμανία και άλλες χώρες της Ευρώπης οι οποίες επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις της χώρας μας λόγω των Μνημονίων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θεσμοθέτησε το Παράλληλο Πρόγραμμα στην Υγείας με το Νόμο 4369/2016. Μόνο που έμεινε κενός περιεχομένου.
Προεκλογικά δεσμεύτηκε για την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής στο χώρο της υγείας και την επιστροφή των κλεμμένων στη Δημόσια Υγεία.
Διαπιστώνουμε όμως ότι η κυβέρνηση ρίχνει τη μπάλα στην εξέδρα. Συμφώνησε με τους δανειστές να μην αγγίξουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών. Το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να στοχοποιεί πολιτικούς αντιπάλους μόνο και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους και όχι για λόγους ουσίας. Εξάλλου το μαρτυράνε κυβερνητικά στελέχη δηλώνοντας ότι πολιτικές ευθύνες θέλουν να καταλογίσουν και τίποτα άλλο.
Αλήθεια που είναι η Επιτροπή Ανταγωνισμού ή άλλες αρμόδιες ελληνικές αρχές της χώρας μας να αποκαταστήσουν τη ζημιά που υπέστη το ελληνικό δημόσιο.
Ο αποπεμφθείς Υπουργός Οικονομίας κος Παπαδημητρίου άλλαξε όλη της Επιτροπή Ανταγωνισμού με δικούς του ανθρώπους την άνοιξη του 2017 πλην Προέδρου. Τι έκαναν; Πότε θα ασχοληθούν να βάλουν κανένα ευρώ πρόστιμο στις φαρμακευτικές εταιρείες, να εφαρμόσουν το νόμο;
Οι αμερικάνικες αρχές επέβαλαν πρόστιμα εκατομμύρια δολάρια στη NOVARTIS και σε άλλες φαρμακευτικές εταιρείες επειδή παραβίασαν κατά καιρούς τους κανόνες του ανταγωνισμού. Το ίδιο συνέβη στη Νότια Κορέα η οποία το έτος 2017 επέβαλλε 48,8 εκατ. δολάρια πρόστιμο στη NOVARTIS για παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού.
Πρόστιμα εκατομμυρίων δολαρίων πλήρωσαν NOVARTIS και άλλες φαρμακευτικές εταιρείες στην Κίνα, στην Τουρκία και σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόστιμα που επεβλήθησαν από τις Επιτροπές Ανταγωνισμού ή άλλες αρμόδιες αρχές κάθε χώρας.
Στη χώρα μας πόσα πρόστιμα έχουν επιβληθεί έως τώρα στις φαρμακευτικές εταιρείες για παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού; ΚΑΝΕΝΑ. ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που κτυπάει υποτίθεται τη διαφθορά και τη διαπλοκή, τι κάνει;
Η διαχρονική εκτίναξη της φαρμακευτικής δαπάνης ασφαλώς και είναι σκάνδαλο.
Ποιο όμως είναι το όφελος για τον ελληνικό λαό που πέτυχε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στο υποτίθεται φαρμακοκυνηγητό κατά των εταιρειών που εξαπέλυσε;. Ποια πρόστιμα επέβαλε και εισέπραξε το κράτος; Ποιοι υπεύθυνοι της εκτίναξης της φαρμακευτικής δαπάνης εντοπίστηκαν και οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη και δρομολογήθηκε η επιστροφή των όποιων μιζών έλαβαν στη Δημόσια Υγεία.
Γνωρίζουμε ότι η προσέγγιση του ζητήματος από την κυβέρνηση εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες και μόνο.
Δεν υπάρχει περίπτωση η κυβέρνηση παρά τους λεονταρισμούς να επιβάλλει πρόστιμο σε Ελβετικές ή Γερμανικές φαρμακευτικές εταιρείες, όταν υπογράφουν συνέχεια Μνημόνια. Που να τολμήσει ο κος Τσίπρας να ορθώσει ανάστημα στην κα Μέρκελ;
Οι δύο Υπουργοί Υγείας είναι γιατροί και μάλιστα συνδικαλιστές γιατροί του ΣΥΡΙΖΑ.
Πολλοί βουλευτές και κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνδικαλιστές γιατροί.
Γνωρίζουν ότι οι γιατροί και άλλοι επαγγελματίες υγείας συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά ταξίδια που οργανώνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες. Νομιμότατα με εκπαιδευτικές άδειες τις οποίες χορηγούν οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων που οι ίδιοι και οι προηγούμενοι Υπουργοί Υγείας άλλων κυβερνήσεων διόριζαν.
Το Υπουργείο Υγείας έχει εκχωρήσει την εκπαίδευση των γιατρών στις φαρμακευτικές εταιρείες. Πού είναι τα εκπαιδευτικά προγράμματα που οργανώνει ο κος Πολάκης;
Εάν η κυβέρνηση, ο κος Πολάκης ποινικοποιεί τα εκπαιδευτικά ταξίδια των γιατρών, ας δώσει στη δημοσιότητα τη λίστα με τους δικούς του γιατρούς που συμμετείχαν και τώρα είναι βουλευτές, Υπουργοί ή σε άλλες κυβερνητικές θέσεις. Οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν.
Συκοφαντούν τους γιατρούς, τους επαγγελματίες Υγείας με πλάγιο τρόπο για άλλη μία φορά που σε αντίξοες συνθήκες κρατάνε όρθιο το σύστημα.
Η εκτίναξη της Δημόσια φαρμακευτικής δαπάνης προήλθε από την υπερσυνταγογράφηση, την πολυφαρμακία, το ανεξέλεγκτο σύστημα τιμολόγησης των φαρμάκων.
Οι κλάδοι Υγείας των Ασφαλιστικών Ταμείων και το κράτος κατασπατάλησαν δισεκατομμύρια ευρώ. Το ίδιο και οι πολίτες από την τσέπη τους.
Η πολυφαρμακία όμως δεν στοιχίζει μόνο στη τσέπη των πολιτών. Στοιχίζει ανθρώπινες ζωές που χάνονται από λοιμώξεις (κυρίως ενδονοσοκομειακές) λόγω της ανθεκτικότητας των μικροβίων με την αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών και άλλων φαρμάκων.
Η Δημόσια φαρμακευτική δαπάνη από το 2000 ακολουθεί ανοδική πορεία έως το έτος 2010:
2000 1.278 δις ευρώ, 2002 1.739 ευρώ, 2004 2.430 δις ευρώ, 2006 3.510 δις ευρώ, 2008 4.530 δις ευρώ, 2009 5.108 δις ευρώ.
Χωρίς να συνυπολογίζεται στα ανωτέρω ποσά η νοσοκομειακή και η ιδιωτική δαπάνη.
Η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη η οποία πληρώνεται από τις τσέπες των πολιτών δεν μπορεί να υπολογισθεί επακριβώς. Δεν υπάρχει ακριβής μεθοδολογία υπολογισμού της. Ειδικά έως το έτος 2010 δεν υπήρχε συγκεκριμένη μεθοδολογία από την ΕΣΥΕ αποδεκτή από τον ΟΟΣΑ που να καθορίζει την ιδιωτική δαπάνη.
Αρκεί να αναφερθεί ότι έως το έτος 2007 η ΕΣΥΕ (ΕΛΣΑΤ από το 2010) έδινε ως ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη 244 εκατ. ευρώ. Ένα ποσό πολύ μικρότερο και από τις συμμετοχές που πλήρωναν οι ασφαλισμένοι στα φαρμακεία για συνταγογραφούμενα φάρμακα.
Ο ΟΟΣΑ ζήτησε να υπολογισθεί η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη με νέα μεθοδολογία. Από τα 244 εκατομμύρια ευρώ το 2007 ανέβηκε το 2008, 2009 στο 1,140 δις ευρώ με ποιο λογικά δεδομένα, καθόλου όμως σίγουρα.
Από το 2010 θεσμοθετήθηκαν διατάξεις που οδήγησαν σε δραστική μείωση της Δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης.
2010 4.522 δις ευρώ, 2011 3.750 δις ευρώ, 2012 2.845 δις ευρώ, 2013 2.371 δις ευρώ, 2014 2.019 δις ευρώ, 2015 2.000 δις ευρώ, 2016 1.945 δις ευρώ, 2017 1.946 δις ευρώ, 2018 1.945 δις ευρώ.
Η Δημόσια φαρμακευτική δαπάνη μειώνεται και αντίστοιχα αυξάνεται η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη. Αυτή που πληρώνουν οι πολίτες από την τσέπη τους. Από το 2010 και μετά η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη λόγω των μνημονιακών δεσμεύσεων αυξάνεται ραγδαία.
Οι ασφαλισμένοι πολίτες πληρώνουν από την τσέπη τους 1 ευρώ κάθε συνταγή, συμμετοχή 25% στα φάρμακα, το σύνολο των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, τη διαφορά μεταξύ πρωτότυπου και γενόσημου.
Ταυτόχρονα ο ΕΟΠΥΥ χορηγεί λιγότερα των αναγκών φαρμακευτικά σκευάσματα σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις.
Οι ασθενείς αναγκάζονται να αγοράζουν φάρμακα πληρώνοντας το σύνολο του κόστους. Δεν συμφέρει η συνταγογράφηση. Στοιχίζει περισσότερο. Πληρώνουν το γιατρό για την συνταγογράφηση συν το κόστος συμμετοχής στα φάρμακα. Η Πρωτοβάθμια Περίθαλψη είναι διαλυμένη και το βιβλιάριο ασθένειας παίζει διακοσμητικό ρόλο.
Το έτος 2007 οι πολίτες με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ πλήρωναν 244 εκατ. ευρώ φάρμακα (πριν τον επανυπολογισμό) και σήμερα 3 δις ευρώ.
Με βάση τα δεδομένα που διαθέτει η ΕΣΥΕ η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη σήμερα είναι 2 δις ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται με ορθολογική βάση δεδομένων. Με βάση επιστημονικές μελέτες εκτιμάται ότι σήμερα ξεπερνάει τα 3 δις ευρώ.
Επίσημα η κατά κεφαλή Δημόσια φαρμακευτική δαπάνη είναι 183 ευρώ και η κατά κεφαλή ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη είναι 166 ευρώ. Με βάση επιστημονικές μελέτες οι ανελαστικές ανάγκες των πολιτών για φάρμακα είναι ετησίως 4 δις ευρώ και στη χώρα μας λόγω και της πολυφαρμακίας ξοδεύονται πάνω από 5 δις ευρώ.
Όταν το κράτος πληρώνει 2 δις ευρώ, ποιος πληρώνει τα υπόλοιπα 3 δις ευρώ; Ασφαλώς οι πολίτες από την τσέπη τους.
ΕΞΕΛΙΞΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ
Το 2010 οι συνολικές δαπάνες Υγείας στη χώρα μας ήταν 11% του ΑΕΠ εκ των οποίων Δημόσιες ήταν άνω του 7,5% του ΑΕΠ (όσο ο μέσος όρος στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Σταδιακά μετά το έτος 2010 οι δαπάνες υγείας μειώνονται λόγω μνημονιακών δεσμεύσεων. Σήμερα οι συνολικές δαπάνες υγείας είναι 8,35% του ΑΕΠ εκ των οποίων 59% δημόσιες και 41% ιδιωτικές (σχετική 20σέλιδη έκθεση Κομισιόν). Με 5% Δημόσιες Δαπάνες Υγείας δεν υφίσταται με τα διεθνή στάνταρ οργανωμένο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Τα Νοσοκομεία κατέρρευσαν από τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Η Νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη ακολουθεί ακριβώς την ίδια πορεία με τη Δημόσια φαρμακευτική δαπάνη. Από το 2000 η πορεία της είναι αυξητική έτος με το έτος και από το 2010 ακολουθεί φθίνουσα πορεία. Δεν υφίσταται σύστημα ακριβούς προσδιορισμού της. Από το έτος 2010 ξεκίνησε ο ακριβής προσδιορισμός της Νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης.
Ως εκ τούτω έως το έτος 2010 η φαρμακευτική δαπάνη των Νοσοκομείων διαμορφώνονταν ανάλογα των αναγκών του κάθε Νοσοκομείου. Το Υπουργείο Υγείας δεν έθετε συγκεκριμένο όριο φαρμακευτικής δαπάνης στους προϋπολογισμούς κάθε Νοσοκομείου. Η ετήσια δαπάνη έκλεινε με βάση τις ανάγκες των ασθενών σε φάρμακα. Ο έλεγχος των δαπανών ήταν ευθύνη των Διοικήσεων των Νοσοκομείων. Οι Διοικήσεις είχαν την αρμοδιότητα από το Νόμο συγκράτησης των δαπανών.
Τα φάρμακα τιμολογούνταν με τρεις τιμές, τη λιανική, την χονδρική και την νοσοκομειακή. Η νοσοκομειακή τιμή είναι 40% κάτω τις λιανικής.
Τα γενόσημα κοστολογούνται τουλάχιστον 20% κάτω της Νοσοκομειακής τιμής.
Έως το 2010 δεν δινόταν η δυνατότητα στις Διοικήσεις των Νοσοκομείων σε συνεργασία με τους φαρμακοποιούς να διαπραγματευτούν εκπτώσεις στα ιδιοσκευάσματα (φάρμακα) που προμηθεύονταν από τις φαρμακευτικές εταιρείες, κάτω της αναγραφόμενης Νοσοκομειακής τιμής. Υποχρεωτικά αγόραζαν τα ιδιοσκευάσματα (φάρμακα) στην νοσοκομειακή τιμή.
Από το έτος 2000 έως το έτος 2010 είχαμε συνεχώς ανατιμολογήσεις των φαρμάκων.
Μετά το έτος 2010 και έως σήμερα, οι τιμές των φαρμάκων, μειώνονται συνεχώς. Μετά το 2010 άλλαξε άρδην η κατάσταση στην προμήθεια, το κόστος των φαρμάκων και το ύψος της φαρμακευτικής δαπάνης των Νοσοκομείων. Με εγκύκλιο εξεδόθη από το Υπουργείο Υγείας δόθηκε η δυνατότητα στα Νοσοκομεία να διαπραγματεύονται εκπτώσεις από την αναγραφόμενη νοσοκομειακή τιμή. Έως τότε δεν είχαν δικαίωμα διαπραγμάτευσης εκπτώσεων με τις εταιρείες.
Ταυτόχρονα υποχρεωτικά προμηθεύονται τα τρία φτηνότερα ιδιοσκευάσματα σε κάθε δραστική ουσία με υποχρέωση να καταναλώνεται το φτηνότερο (γενόσημο ή πρωτότυπο).
Με την δυνατότητα διαπραγμάτευσης εκπτώσεων έφθασαν τα νοσοκομεία να αγοράζουν ακόμη και πρωτότυπα φάρμακα με εκπτώσεις 80% από την αναγραφόμενη νοσοκομειακή τιμή. Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται έως σήμερα.
Το Υπουργείο Υγείας το έτος 2010 – 2011 έθεσε ανώτατο όριο δαπανών (μπάτζετ) στους προϋπολογισμούς των Νοσοκομείων για φαρμακευτική δαπάνη.
Τα Νοσοκομεία άρχισαν να προμηθεύονται τα φτηνότερα φάρμακα σε κάθε δραστική ουσία με τους γιατρούς να υποχρεώνονται να συνταγογραφούν τα συγκεκριμένα που διέθεταν τα φαρμακεία για τους νοσηλευόμενους ασθενείς.
Ακόμη και σήμερα οι γιατροί των Νοσοκομείων δεν έχουν τη δυνατότητα συνταγογράφησης δραστικής ουσίας. Συνταγογραφούν την εμπορική ονομασία σε συνεννόηση με τα φαρμακεία για τα φάρμακα που διαθέτουν για κάθε δραστική ουσία. Οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων ελέγχουν την όλη διαδικασία. Επ’ ουδενί τα Νοσοκομεία δεν αγοράζουν πάνω από την νοσοκομειακή τιμή καθώς σφραγίζονται περί αυτού τα τιμολόγια αγοράς.
Ταυτόχρονα ελήφθη απόφαση τα πρωτότυπα φάρμακα που κυκλοφορούν πάνω από 10 χρόνια στην αγορά να χάνουν την πατέντα (off patent) και ως εκ τούτω έπεσε κατακόρυφα η τιμή τους.
Το μπάτζετ των Νοσοκομείων για φαρμακευτική δαπάνη σταδιακά μειώθηκε 60%.
Από 2 δις το έτος 2009 (εκτίμηση) το έτος 2012 έπεσε στα 761 εκατ. ευρώ και το έτος 2018 στα 474,2 εκατ. ευρώ, παρότι τα Νοσοκομεία επιβαρύνθηκαν με την προμήθεια των ακριβών φαρμάκων στους ασθενείς που μέχρι τότε χορηγούσε ο ΕΟΠΥΥ, από την αύξηση της ζήτησης και την δωρεάν περίθαλψη των ανασφάλιστων (σωστό μέτρο). Παρά ταύτα το μπάτζετ των προϋπολογισμών των Νοσοκομείων για αγορά φαρμάκων μειώνεται συνεχώς χρόνο με το χρόνο.
Έχουμε Νοσοκομεία που το μεγαλύτερο μέρος της φαρμακευτική δαπάνης μπορεί να κατευθύνεται για την θεραπεία ενός και μόνο ασθενή (πχ Πρέβεζα).
Έτσι φθάσαμε για λόγους οικονομίας τα Νοσοκομεία σήμερα να μην διαθέτουν χρήματα για αγορά απαραίτητων φαρμάκων και φαρμακευτικών υλικών.
Τα Νοσοκομεία σήμερα δεν διαθέτουν χρήματα για αγορά χημειοθεραπευτικών φαρμάκων, για χειρουργικό και υγειονομικό υλικό.
Οι νοσηλευόμενοι ασθενείς φέρνουν από το σπίτι τους τα φάρμακα για χρόνιες παθήσεις που αντιμετωπίζουν.
Η φαρμακευτική δαπάνη των Δημόσιων Νοσοκομείων διαμορφώνεται ως εξής:
761 εκ. ευρώ το έτος 2012
489 εκ. ευρώ το έτος 2015
492,1 εκ. ευρώ το έτος 2017
474,2 εκ. ευρώ το έτος 2018
Το έτος 2018 είναι μειωμένος ο προϋπολογισμός τους 20 εκ. ευρώ σε σχέση με το έτος 2017.
Τα 30 εκ. ευρώ αύξησης για το έτος 2018 είναι το όριο της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης πάνω της οποίας εφαρμόζεται ο μηχανισμός επιστροφών (Clowback) (από 550 εκ. ευρώ το έτος 2017 σε 580 εκ. ευρώ το έτος 2018)!!!!
Το συμπέρασμα είναι ότι το μπάτζετ των Νοσοκομείων για την αγορά φαρμάκων είναι πολύ χαμηλό σε σχέση με τις ανάγκες και οι ασθενείς με σοβαρές παθήσεις ταλαιπωρούνται από Νοσοκομείο σε Νοσοκομείο για να βρουν φάρμακα για τη θεραπεία τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα καρκινοπαθείς που αναγκάζονται να ξενιτεύονται από το σπίτι τους αν και τελικού σταδίου για να βρουν Νοσοκομείο σε άλλη πόλη που διαθέτει χημειοθεραπευτικά φάρμακα.
Με 5% Δημόσιες δαπάνες υγείας δεν φτιάχνει το σύστημα. Η κυβέρνηση αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη με την υπαρκτή διαφθορά στην εκτόξευση της φαρμακευτική δαπάνης. Πρώτον γιατί δεν θέλει να βάλει χέρι στις εταιρείες (πρόστιμα, επιστροφή χρημάτων όσων πήραν μίζες μέσω δικαστικής οδού). Δεύτερον θέλει να κρύψει την κακή εικόνα των Νοσοκομείων εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης.
Θα τους αποκαλύπτουμε.
Με πολιτικές ευθύνες και εξεταστικές Επιτροπές δεν φτιάχνει το ΕΣΥ.
Χρειάζονται κονδύλια και προσωπικό. Η κυβέρνηση έριξε λευκή πετσέτα στα συμφέροντα. Πού να τολμήσει να βάλει χέρι στις πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες;
ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Ε. ΤΗΣ ΠΟΕΔΗΝ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Please wait...